Açeliler ırk olarak Malay ırkı içinde yer almaktadır. Bununla birlikte, tarihin erken dönemlerinden itibaren Hint, Acem, Arap ve Çinliler gibi farklı ırk ve kültürlere mensup toplulukların Açe’ye gelip yerleşmesi zamanla ırkların karışımını meydana getirdi. Ayrıca, söz konusu grupların kendi kültürel dokularını paylaşıma sunmaları ile Açe’de birarada yaşayabilen çoğulcu kültürel yapının ortaya çıkmasına neden oldu.[1]
Bununla birlikte, yukarıda ifade edildiği üzere farklı kültürel dokuyu ortaya koyan Aceh kelimesinin bu açılımı, toplumdaki insan tipolojilerinin ve kültürlerinin farklılığına bakıldığında doğru gibi gözükse de, bazı bilim adamları bunun sadece bir sözlü gelenek ürünü olduğunu, bu konuda bilimsel bir dayanağın olmadığını ifade ederler. Oysa ki, Hintliler, Çinliler, Araplar ve Avrupalılarla olan yakın ilişkiler sadece kültüre değil, halkın fiziksel görünümüne de yansır. Avrupa tipine özellikle Batı Açe’de ve Lamno’da, Hintli tipine kıyı boyunca, Çinli tipine ise kuzey bölgelerde rastlamak mümkün. Banda Açe ve civarında az sayıda da olsa Türk kökenli gruplar yaşar. Banda Açe’deki Türk köyleri olarak bilinen Gampung Bitai, Gampung Pande ve Emperoum’da bazı ailelerin geçmişle bağlarını -en azından toplumsal hafıza olarak- muhafaza ettiklerine rastlanır.
Günümüzde Açe’de etnik unsurlar bakımından sekiz grubun varlığı dikkat çekmektedir. Bu gruplar Açe, Alas, Aneuk Jamee, Gayo, Kluet, Simeulu, Singkil ve Tamiang adıyla bilinir. Endonezya’nın diğer bölgelerinde olduğu gibi, Açe toplumunda da geleneğin (adat) büyük bir yeri vardır. [2]Ancak Açeliler gelenek ile İslam hukuku arasında bir tezat değil, birbirini tamamlayıcı unsurlar olarak kabul ederler.